Дрво

Kolku bi sakal da otidam vo nekoja priroda nedoprena, da go vidam neboto so moi o~i, sam na treva le`ej}i, pome|u onie koi nekoga{ sme bile bra}a i sestri vo isto vreme. Dodeka le`am sonceto da mi go gree liceto, so golema nasmevka da gi docekam negovite zraci, nasmevka koja do sega ne sum ja poak`al, ne sum znael deka ja imam. Vetar duva od nad drvata, okolu mene i se spu{ta vo vo malata dolina vo koja se nao|am jas, i pravi eden prekrasen sudar na pove}e vetrenca, nekoi posilni nekoi poslabi, sozdavaj}i edna ubava atmosfera na sekoja strana od moeto telo. Le`ej}i go slu{am veterot koj {u{ti od sudarite so moeto lice, toa {u{tewe preo|a vo zborovi, tie zborovi stanuvaat mudrosti, mudrosti koi edna{ se slu{aat im se voshituva ama ne se pamtat. Zatoa ovaa priroda e zaboravena za{to site sakale da ja doznaat nejzinata tajna, nejzinata misterija a ne ja sakale, sakale da gi zapamtat tie nejzini mudrosti no so toa se sozadlo i omrazata za{to ne mo`at da zapamtat, na kraj se rodilo, se rodil zaboravot za toa {to barale tolku vrem ve~no vreme i zaboravile deka postoi prirodata, go zaboravile imeto priroda, zemale edno malo no`e i po~nale da ja seckat poleka, potoa zele eden golem no` pa vo bes ja kolele za na kraj da ja napravat ogromnata sekira od koja treba da umre prirodata, i gi zedoa decata, gi iscicaa, gi ubija, gi izma~ija. No jas ne zaboraviv, jas sakav pak da gi ~ujam tie zborovi, i seu{te sakam, samo se nadevam deka }e gi ~ujam pred da umram. ]e gi ~ujam ne da gi zapamtam, tuki za da ja zapamtam prirodata. A posle toa no}ta }e otidam vo nekoja nedoprena priroda i }e legnam na treva opkru`en so nekoga{nite… no sega… sega mo`am da ka`am i sega{nite bra}a i sestri, }e legnam i }e ~ekam sonceto da izgree da me prelee so svetkavi zraci po moeto telo a okolu mene veterot kru`i bez prestan, kru`i i me izvrtuva, stanuvam na noze i veterot stanuva se posilen, posilen, nozete mi vleguvaat vo zemja, po~nuvam da ~uvstvuvam nekoja ubavina, nekoe ~udno ubavo smiruv~ko ~uvstvo, kako pove}e da ne sum, sre}en, ta`en, samo indifirentno, sivo stanuva se, nema niti bolka samo emocii, stanav drvo.