Облаци

Denot se bli`i a utroto e pri kraj, so posledni razladeni povici zbori i ne razladuva od `e{koto letno sonce.Vo dale~ina podyirnuvaat nekolku temni glavi, podyirnuvaat od dale~inata duri zad dale~nite planini. Temni glavi bea nado{le od dale~inite i poleka go pokrivaa neboto. Go gledav toa sino nebo kako pocrnuva i mojata utrinska pro{etka nadvor vo priroda be{e pri kraj, taa moja nade` za du{evna mir po~na da pobleduva, no druga nade` dojde”sekoga{ ima utre”.Sedev pokraj {umata vo mojata naselba seu{te obiduvajki se da se opu{tam i da gi izbegnam, tie sekojdnevni mete`i. Sedev taka i gledav vo neboto, taka zadlabo~en osetiv edno malo vetrence kako me gali i sosema me zanese, so poluotvirena usta gledav taka vo dale~inite, veterot stana posilen i posilen i posilen i stigna do stepen koga jas bev zanesen vo eden vid na trans, i bukvalno dozivuvav orgazam. No toa poja~uvawe na ja~inata veterot ne prestana, vo sekoj moment be{e se pojako i pojako. Stigna do stepen koga ne be{e podnosliv tuku nadrazliv kako da grebe{e po moeto lice. Od dale~ina gi vidov tie temni glavi kako ne se poveke vo dale~ina tuku se pribli`ile i gi izvadile svoite zabi, dolgi ostri svetli zabi, i ja proboduvaat zemjata, i ja cicaat krvta, no tie nekolku zabi koi kornea par~iwa od zemjata stanaa se pobrojni i pobrojni. Krajot na ovaa moja potraga po du{even mir zavr{i, sega stigna momentot na moeto brzawe kon mojot dom dodeka ne me fatil do`dod koj vo blizina mie{e nekoi ulici. Brzav, itav, stignav. Stignav doma vo mojot mal stan na desetti sprat. Doma nema{e nikoj, sam bev, otidov vo sobata koja istivremeno be{e i mesto kade gi delevme soni{tata i kade primavme gosti i kade sto pravevme skoro se. Nadvor tie temni glavi se navednaa vrz zemjata i ja zatemnija. Tolku be{e temno {to sonot u{te rano me fati. Gledaj}i film sonot me zede i me izvi{i visoko. No kako {to me krena taka i me spu{ti. Se razbudiv vedar, nasmean i ~uden poln so energija. Stanav, nikoj nema{e doma, kako {to go najdov v~era domot taka go najdov i denes, prazen }utliv, ta`en, isto kako i nadvor, kade voobi~aeno ima mete` od koli, xagor od deca i galama od penzioneri, drndawa zborewa, ozboruvawa, karawa, anarhija fr~e{e pome|u ovie izvitkani stutkani senki. No sega nema{e ni{to od ova, samo ti{ina. Kako {to odev imav nekoe ~udno ~uvstvo kako podot da mi e poblisku od porano. Kako {to pominuvav vo hodnikot kon nadvore{nata vrata za da odam da kupam ne{to za jadewe, pominuvaj}i pokraj golemiot {ifower so ogledalo od desnata strana, na krajot od okoto mi se vide ne{to, ne{to ~udno, se svrtev naedna{ no ni{to tamu. Izlegov nadvor i poleka odot mi se zabavuva{e. Nadvor kako vo kaubojski filmovi, fale{e u{te pra{ina i grmu{ki razletani. Nikoj mrtva ti{ina, nitu eden ~ovek, nitu edna kola, nitu edna ptica ni{to. Prodol`iv so mornici kon prodavnicata i so pogled nanadvor vlegov vo nea. Vnatre nikoj, po~ekav no ni{to, nikoj ne dojde. Izlegov nadvor izbezumen i stresen od ova {to se slu~uva. Se str~av nakaj doma vrtejki se nasekade, levo, desno gore nadevajki se deka ke vidam nekoj na prozor, no nikoj. Stignav doma vo besoznanie, te~ina me obzede, nekoja ~udna te`ina i ne uspeav da izdr`am da ostanam na noze. Padnav no vo revoltiranost kon ona {to go ~uvstvuvam, stanav i trgnav kon kom{iite da gi pobaram nekoj od moite dali se tamu. Vlegov kaj tetka Grozda, vnatre kako i sekade, prazno, ti{ina mi bu~e{e vo u{ive. Podadov raka da se potpram na yidot, koga podadov raka pred o~i vidov ne{to {to me vxa{i i me kutna na zemja kako trupec, pogledot mi ide{e nakaj moite noze, toj pogled u{te tolku me vxa{i, se stapisav, ostanav bez zborovi. Stanav poleka, otidov do golemoto ogledalo obeseno na yidot i se vidov jas kako zjapam vo ogledaoloto okokoren iznenaden. Se vidov jas pred petnaesetina godini mal, a rzmisluvam kako {to razmisluvam sega. Najprvo bev nepodvizen so otvorena usta i ispla{en, no po kratko vreme se vrativ vo realnosta nasmean i vedar. 23godi{en mozok vo 8godi{no dete, toa e prednost. Izlegov nadvor vo trk bez razmisluvawe {to se slu~uva so mene. Vlegov vo prodavnica i si zemav jadewe i trgnav pak doma. Sedev taka skoro cel den doma, i mi se prijade sladoled, sladoled koj od mal go nemam jadeno, Mah so vkus na fstak, a toj go ima{e samo vo edna prodavnica, vo vtorata bela, tri zgradi posle mojata vo prodavnicata Iva. Otidov nabrzo tamu, a po pat neboto se stemni od crni te{ki oblaci i vo brzawe vlegov. Koga vlegov se stapisav, pozadi kasa stoe{e edna stara zena so br~ki, plava uniforma, i cigara vo usta. Bezprekorno me gleda{e, ne ni trepnuva{e. otidov do kasata poleka i pobarav Mah so fstak, taa se svrte i go otvori ogromniot fri`ider otpozadi, i izvadi eden izvalkan sladoled. Mi go podade i mi ka`a 25 den. Za sreka imav vo xeb 30 den. i dadov i nabrzina izlegov prosleden so pogled od starkata. Pred izlegubawe se svrtev da vidam dali navistina me prati so pogled, i navistina. Koga izlegov pogledot mi be{e svrten kon skalite od prodavnicata, a koga zatvoriv vrata bev svrten nakj prodava~kata koja uporno me gleda{e. se svrtev pak nakaj skalie koga pred mene stoe{e nekoj to~no pred faca. ^ovek vo palto, pantaloni i staromodni konduri. Ima{e bledo zbr~kano lice, so suvi bledi duri pomodreni o~i. ^ovekot me gleda{e uporno, jas se izviniv i trgnav po skalite. ^uvstvuvav kako me gleda toj ~ovek u{te, se svrtev nakaj nego i navistina me prate{e so pogled, morbiden pogled, pa go svrtev pogledot pak napred koga pred mene stoi ~ovek, ~ovek so palto, pantaloni i staromodni konduri, krenav pogled i go vidov istiot ~ovek kako stoi pred mene, se stapisav i napraviv nekolku ~ekori nazad so sladoledot krenat pred mene. Go zabele`av ~ovekot kako krvolo~no go prati sladoledot, mu rekov “sakate malku ~i~ko” toj mi kimna so glava i se nasmea, zabite ne mu bea kako sekoj ~ovek tuku ima{e mnogu golemi ostri pesjaci, cel pobledev i mu go dadov sladoledot, dodeka go jade{e krvolo~no kako nekoe divo `ivotno jas so tr~awe izbegav od nego. Tr~av bez da se svrtam, stignav povtorno doma i taka zgr~en i sobran vo topka vo krevetot le`ev I vo nekolku sekundi mi projdoa milion misli, sekakvi misli, no za moment se pribrav i razmisliv pak ubavo red po red. Mislev dolgo, za toa {to se slu~uva, na kraj se pribrav i stanav na noze. [to i da e, {to i da se slu~uva nema da go ~ekam da mi dojde tuka, stanavi trgnav nekade nadvor kon pri~initelite, kon pri~inite na ovie nadrealisti~ni slu~ki. Izlegov nadvor i stoev taka pred zgrada nekoe vreme, mislev, po koj pat da trgnam, neznaev samo po~nav da odam bez cel, kako skitnik. Najprvo patot koj neznaev kade ide be{e upaten kon centar, no skrativ noze dodeka stignav do nadolninata na @elezara, zastanav kako da saka{e ne{to da mi ka`e ne, ne natamu, pa jas se svrtev pak nazad i trgnav nakaj Zlatko, ne kako so plan tuku mahinalno.stignav do limonite zgradi (limeni zo{to se odnadvor se celite oblo`eni so lim). Tie se dve zgradi edna do druga a sproti niv ima redica niski gara`i. Taka jas idev poleka, vo eden moment na krajot na okoto mi se vide ne{to ~udno kako nekoj da visi na zgradata. Svrtev pogled i zabel`av na }o{ot od zgradata na na 3-ti sprat odnadvor kako nekoja glava me prati, kako {to poleka se dobli`uvav svativ deka toa e onoj ~uden ~ovek-vampir, a vednas zabele`av deka i od drugata zgrada isto taka ima{e nekoj kako me gleda, pa se pojavi i na pokrivot, i taka tri ~etri vampirski glavi me pratea, me demnea, a jas prodol`iv kako ni{to da ne sum videl, iako znaea i tie i jas deka mnogu dobro gi vidov i seu{te gi gledam. Kako {to pominuvav pokraj zgradite tie ~udni stvorewa po~naa da skokaat od zgradata do gara`ite, i taka se dodeka ne gi pominav zgradite, koga gi pominav tie se vcicaa vo }o{evi i poddlo me pratea.Stignav do kaj zgradata na Zlatko, vlegov vo dvorot, otidov do vleznata vrata a ~uvstvuvam kako tie faci me gledaat u{te, se svrtev a tie bea naredeni pred, vratata, edno dvaeset i poveke, me demnea so polunasmeani faci, kako vo sekoj moment da sakaat da ripnat da se nagostat od mene, zayvoniv na vrata a neznaev zo{to sum ovde samo zayvoniv kako da znaev deka nekoj ima doma, iako nitu eden ~ovek, barem ne normalen, zabele`av po pat, i pak se svrtev da gi pratam tie faci {to pravat, vremeto se naopbla~i premnogu, nadvor kako nok be{e, vratata se otvori i jas taka sreken deka ima nekoj so okokoreni o~i se vrtev naglo i ja vidov onaa stara prodava~ka kako stoi polunasmeana so zbr~kana faca i spu{teni o~i a cigarata i stoe{e nepodvi`no vo ustata. Zdrven gledav vo nea i se vrativ nekolku ~ekori nanazad i taka prodol`iv da odam, a odpozadi tie bitija, tie demoni po~naa da vleguvaat vo dvorot kako da be{e dogovoreno i po~naa da ja jadat zemjata, po~naa od vratata, patekata po koja odev, i od drugata strana taa `ena klekna i po~na da buta vo usta plo~ki, gelenderi, a odpozadi mo`e{e da se vidi deka pozadi niv ostanuva…ni{to crno, dupka i taka se pobrzo i pobrzo me obikolija a jas, jas samo stoev i pratev, na kraj koga vidov deka nema spas od ova {to se slu~uva, poglednav vo oblaci zami`av i viknav najsilno {to mo`ev: Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!! A tie me jadea poleka, poleka nozete racete liceto i vo toj moment grom udri vo mene i gi otvoriv o~ite gledajki kako sedam pokraj {umata a nadvor be{e zaobla~eno i duva{e silen veter koj na moeto lice pome{an so pesok li~e{e kako ne{to da mi go grebe, jade moeto lice, se svrtev levo, desno i stanav pa pobrzav doma dodeka ne me fatil do`dot koj nekade vo blizina mie{e nekoi ulici.